Εδώ και πολύ καιρό σκέφτομαι ότι θέλω να φτιάξω κοσμήματα που να μου θυμίζουν τη Βιολογία που τόσο αγαπώ (ναί, είμαι από αυτούς που τους αρέσουν αυτά τα πράγματα..).
Προφανώς όμως, δεν είναι κάτι εύκολο με απλά υλικά, μιας και τα σχέδια της βιολογίας δεν θα ήταν εύκολα να αναπαραχθούν με αυτά.
Κι εκεί που συμμάζευα τα συρτάρια με τα υλικά μου, έπεσα πάνω στα φύλλα θερμοσυστελλόμενου πλαστικού..και χωρίς δεύτερη σκέψη ήμουν σίγουρη για το τι θα τα χρησιμοποιήσω..
Δείτε το βίντεο για να μάθετε πως τα έφτιαξα:
Τα υλικά που χρειάστηκα:
- Τυπωμένα σχέδια (Βιολογίας & Χημείας)
- Φύλλα θερμοσυστελλόμενου πλαστικού
- Μαρκαδόροι (ή και ξυλομπογιές)
- Περφορατέρ
- Ψαλίδι
Η διαδικασία ήταν πολύ εύκολη και διασκεδαστική.
Πριν ξεκινήσω οτιδήποτε, έχω βρει στον υπολογιστή τα σχέδια που θέλω να φτιάξω.
Τα εκτυπώνω, διπλάσια σε μέγεθος, από αυτό που θα ήθελα να βγει το κόσμημά μου.
Αυτό το κάνω, γιατί όταν θα ψήσω μετά το θερμοστυστελλόμενο φύλλο, αυτό για να γίνει πιο σκληρό, θα συρρικνωθεί στο μισό του μέγεθος.
Και τώρα ξεκινάμε, διαλέγοντας το σχέδιο που θέλω.
Τοποθετώ από πάνω του το φύλλο θερμοσυστελλόμενου πλαστικού, προσέχοντας η σαγρέ (άγρια) πλευρά του να κοιτά προς τα πάνω, και η λεία πλευρά του προς τα κάτω.
Και μετά επιδίδομαι στην διαδικασία της ξεπατικωτούρας..
Με τους μαρκαδόρους μου (ή ακομα και με ξυλομπογιές) αντιγράφω το σχέδιό μου στο φερμοσυστελλόμενο φύλλο.
Δε με πειράζει αν δεν το έχω γεμίσει με χρώμα πολύ ή αν πιστεύω ότι έχω μικρά κενά, γιατί όταν θα συρρικνωθεί δεν θα φαίνονται, καθώς και το χρώμα θα γίνει πολύ πιο έντονο.
Αφού αποτυπώσώ όλα τα σχέδια που θέλω, τα κόβω με το ψαλίδι.
Προσέχω ώστε να αφήσω σε όλα κάποιο περιθώριο, ώστε να κάνω τις τρύπες για να τα κρεμάσω.
Με το περφορατέρ, κάνω τις τρύπες στα σημεία που θέλω.
Σίγουρα τώρα φαίνονται πολύ μεγάλες, αλλά μετά θα μείνουν οι μισές σε μέγεθος.
Προθερμαίνω τον φούρνο στην θερμοκρασία που λέει η συσκευασία των φύλλων (κάθε εταιρεία είναι διαφορετική).
Σε ένα ταψάκι βάζω ένα κομμάτι λαδόκολλα και από πάνω τα δύο από τα σχέδια μου.
Σας προτείνω να μην τα βάλετε όλα μαζί, και να βάζετε λίγα λίγα, ώστε να μπορείτε να τα παρακολουθείτε.
Προσέχω, ώστε η σαγρέ (άγρια) πλευρά που ζωφράφισα να κοιτά προς τα πάνω, και η λεία πλευρά του προς τα κάτω.
Τα τοποθετώ στον φούρνο για 2-3 λεπτά.
Τα παρατηρώ και βλέπω ότι σιγά σιγά αρχίζουν να συρρικνώνονται, αλλά καθώς το παθαίνουν αυτό, στρίβουν και διπλώνουν.
Μην αγχωθείτε με αυτό, γιατί με το χρόνο επανέρχονται στη θέση τους.
Μην βιαστείτε να τα βγάλετε από το φούρνο.
Μόλις, ισιώσουν πάλι και δεν κουνιούνται πια, βγάλτε τα από το φούρνο.
(Πιάστε το ταψί με ένα γαντάκι ή πετσέτα γιατί καίειιιιιιιιιιιι..)
Με το που τα βγάλετε, πιέστε τα με την πετσέτα για να ισιώσουν τελείως, γιατί κάποια ίσως να μην ίσιωσαν εντελώς.
Έφτιαξα μερικά κρεμαστά για να γίνουν κολιέ, αλλά και δύο έλικες του DNA για να τις κάνω βραχιόλι.
Επειδή, είναι πολύ μακριές, θέλω να τους δώσω λίγη κλίση για να κάθονται στο χέρι.
Αυτό για να το πετύχω, με το που ήταν έτοιμα, τα έβγαλα ένα-ένα με μία πετσέτα όσο είναι ζεστά, και τους έδωσα σχήμα τυλίγοντάς τα γύρω από το χαρτόνι από το χαρτί κουζίνας και πιέζοντας τα με την πετσέτα.
(θα μπορούσε να είναι και ένα μπουκάλι).
Όσο είναι ακόμα ζεστό, μπορώ ακόμα με το χέρι να το λυγίσω.
Τέλος, περνάω σε όλα τις αλυσίδες τους και τα κουμπώματά τους κι είναι έτοιμα για να φορεθούν..!!
Oιστρογόνο :
Διπλή έλικα του DNA:
Ωκυτοκίνη :
Διπλή έλικα του DNA:
Σεροτονίνη :
Comments